Ik ben nooit een erg bergenmens geweest. Een rivier en lekker weer, dan ben ik snel tevreden. Op Sicilië ben ik hiervan genezen door een superindrukwekkende berg en actiefste vulkaan van Europa te beklimmen: de Etna!
Landmark op Sicilië
Als je aan de Oostkust van Sicilië op vakantie bent, zie je ‘m altijd: een enorme zwarte berg waar onophoudelijk een pluim rook uit komt. Een ‘levende’ vulkaan. Rij je rond, dan zie je van de berg tot aan de kust onophoudelijk de tekenen van wat de Etna vroeger heeft aangericht. ‘Stromen’ zwarte aarde, zelfs de stranden zijn donker en bestaan uit piepklein lavasteen en puimsteen.
Ben je in de buurt van Taormina, Catania, Messina of Siracusa, dan móet je ‘m bezocht hebben. En dat kan op veel manieren, ben ik achter gekomen.
Op een warme dag in september zijn we vanaf onze vakantiestek in Calatabiano naar de zuidoostkant van de Etna gereden, naar het ‘basisstation’ in Nicolosi. Je hebt hier veel parkeergelegenheid en kunt met een skilift naar het tussenstation Funivia dell’Etna, of alvast gaan lopen. Vanaf het begin lopen betekent dat je het hele stuk stijgt ónder de skilift door: niet een heel gezellig uitzicht dus. Zelfs ik, met de bibbers voor skiliften, heb de gok gewaagd door op een levende vulkaan in dat ding te stappen.
Bij aankomst op het tussenstation, heb je weer twee keuzes: verder lopen of met een grote 4X4-bus naar de krater rijden. Onze avontuurlijke zielen kozen natuurlijk voor lopen. Voor de bergwandelaars onder ons: de Etna banjer je niet zomaar op. Er zijn meerdere routes omhoog, waarvan wij de ‘spannende’ kozen, dus niet over de onverharde weg waar de bussen ook rijden. Je stijgt echter flink, en dat op los vulkaangruis. Elke stap omhoog, schuif je dus weer ’n halve naar beneden.
Adembenemend uitzicht!
Al met al ben je ongeveer 2 uur aan het stijgen, terwijl je een geweldig uitzicht hebt op de vulkaan én de hele oostkust van Sicilië. Adembenemend. Ga zo vroeg mogelijk in de ochtend, want rond de middag hangt er vaak bewolking rond de Etna. Aangekomen bij de toegankelijke krater is het als wandelaar wel een kleine teleurstelling om hele kuddes senioren fit uit de bus te zien rollen, maar om je heen borrelt het, komt er rook uit de berg, warmte uit de grond: je staat boven op de Etna!
Al met al zijn we zo’n 6 uur bezig geweest, inclusief een picknick naast de krater. Toegegeven, het is geen krater zoals ‘in de film’, maar ik kan deze wel mooi afkruisen van m’n bucketlist!
Ohja: prijzig is het wel. De kabelbaan kost, als ik het me goed herinner, zo’n €35 per persoon. Ga je met de bus verder, dan komt daar nog eens €30 bij. Maar hé: het hele Parco Etna – de omgeving – is ook al prachtig.
